December is de maand van samenkomen. Van etentjes, afspraken, lichtjes, cadeautjes en volle agenda’s. Van warmte en gezelligheid. En tegelijk ook van prikkels, verwachtingen. Het gevoel dat alles nog “even moet”. Veel mensen voelen zich omringd en gedragen. Anderen juist alleen.
Deze blog is er niet om december mooier te maken dan hij is. Wel om je te helpen écht aanwezig te blijven. Meer in verbinding, met jezelf en met de ander. Omdat december vaak meer laat voelen dan we verwachten.
Wanneer verbinding onder druk komt te staan
Wanneer alles voller wordt, gaat ons systeem automatisch mee. We schakelen naar “aan”. We houden overzicht, regelen, zorgen, stressen. Dat vraagt al veel. Maar wat december extra intens kan maken, is dat we deze maand veel samen zijn met familie en naasten. Mensen die dichtbij staan, met wie geschiedenis is. En met wie vaak ook verwachtingen en verplichtingen meekomen.
Dat kan heel liefdevol voelen. Samen eten. Herinneringen. Tradities. En tegelijk kan het schuren.
Dezelfde gesprekken komen langs. Gevoeligheden rond cadeaus, eten of planning. Drukke kinderen. Verschillende behoeftes onder één dak.
Voor je het doorhebt, reageer je niet meer helemaal vanuit dit moment, maar vanuit iets ouds dat vanzelf meebeweegt. December maakt dat zichtbaar. En als je kunt opmerken wat er gebeurt, hoef je jezelf daarin niet te verliezen.
Verbinding is vaak lichamelijker dan we denken
In zulke momenten helpt uitleggen zelden. Verbinding ontstaat niet per se door het juiste gesprek, maar door hoe je aanwezig bent.
Ons lichaam stemt zich voortdurend af.
In ademhaling.
In spanning.
In hoe iemand naast je zit.
Wanneer jij in je hoofd zit, merkt de ander dat — zonder woorden. En wanneer je iets meer zakt, ontstaat er vaak vanzelf meer rust. Daarom begint verbinding niet bij praten, maar bij landen in jezelf.
Een eenvoudige manier om dat te doen is via je adem en je aandacht.
• Leg één hand op je borst
• Adem rustig in door je neus en uit door je mond
• Laat je uitademing vanzelf iets langzamer worden
Breng je aandacht je hart. Om even te voelen dat je hier bent. Denk daarna aan iets of iemand waarbij je je fijn voelt. Iets kleins. Iets echts. Blijf hier een paar minuten bij.
In verbinding blijven, ook als het schuurt
Echte verbinding is niet alleen warm of gezellig. Soms is ze stil, of wat ongemakkelijk. Soms voel je irritatie, afstand of weerstand. Juist op die momenten gaat verbinding niet over harmonie, maar over aanwezig blijven. Bij jezelf, door te voelen wat er in jou gebeurt, zonder het weg te drukken. En bij de ander, door niet meteen te verharden of af te sluiten.
Verbinding ontstaat niet doordat alles soepel verloopt, maar doordat je jezelf niet kwijtraakt.
Wanneer verbinding niet vanzelfsprekend is
December vergroot wat er al is. Ook het gemis van nabijheid wanneer je alleen bent. Of het gevoel van afstand wanneer je wel samen bent, maar je jezelf van binnen toch alleen voelt.
In zulke momenten hoeft er niets opgelost te worden. De uitnodiging is om eerlijk te blijven bij wat er is. Zonder oordeel, zonder haast.
Niet als eindpunt, maar als begin.
Blijf mild voor wat je voelt en wijs jezelf niet af. Vanuit daar ontstaat vaak iets zachts, het gevoel van de grond onder je voeten, een moment van rust, zelfliefde. En soms, onverwacht, ook weer een opening naar contact. Dat is óók verbinding.
Reishi: zakken, balanceren, blijven
Juist wanneer nabijheid intens is, of ontbreekt, kan een beetje ondersteuning helpend zijn. Wij zouden Foodsporen niet zijn als we geen paddenstoel paraat hadden. Deze maand is Reishi onze vaste metgezel.
"Als er één periode is waarin ik geneigd ben om extra door te duwen, meer koffie te drinken en minder te voelen, dan is het wel december. Reishi nodigt me uit om te zakken, spanning los te laten en helpt me heerlijk te slapen na een dag vol prikkels". - Mart Stoffele, eigenaar Foodsporen.
De Inner December Gift
Na ruimte maken en jezelf af en toe iets gunnen in de vorige december-nieuwsbrieven, nodigt deze week uit tot een grotere Inner December Gift: jezelf niet verlaten.
In december worden we gemakkelijk meegetrokken door tempo, verwachtingen en wat er van ons gevraagd wordt. De uitnodiging is niet om alles anders te doen, maar om onderweg bij jezelf te blijven.
Dat kan betekenen:
• Even pauzeren voordat je reageert
• Voelen waar je grens ligt
• Niet alles persoonlijk maken
• Mild blijven, ook naar jezelf
Klein. Maar wezenlijk.
Wat helpt zijn mini ankerpunten:
• Een hand op je borst voordat je ergens binnenstapt
• Een paar rustige ademhalingen na thuiskomen
• Een warm drankje zonder scherm
• Reishi als vast moment in je dag of avond
Allemaal als herinnering: ik ben hier.
Tot slot
December vraagt om betere aandacht. Om voelen wanneer vertraging helpt, om merken wanneer verbinding aandacht vraagt. Je hoeft niet alles goed te doen. Als je af en toe even stopt, ruimte maakt en voelt waar je bent, is dat genoeg.
Graag sluiten we weer af met een beetje Fungi wisdom:
“Zelfs in eenzaamheid blijft het myceliumnetwerk bestaan. Paddenstoelen groeien misschien alleen, maar zijn nooit los van elkaar.”
Mush love, 🍄
Team Foodsporen